Εκτός προγράμματος απώλεια για την Εθνική ποδοσφαίρου στην πρεμιέρα των προκριματικών του Euro 2012 (1-1 με Γεωργία). Ο Σπυρόπουλος ισοφάρισε το γρήγορο γκολ του Ιασβίλι. Την Τρίτη στο Ζάγκρεμπ (21:30) ευκαιρία για επανόρθωση.
Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα για να συνέλθεις και να μπεις ξανά στο ματς οπότε μην περιμένετε να διαβάσετε κάποια άμεση και καλή ευκαιρία της Εθνικής προς απάντηση του γκολ που δεχθήκαμε από τους Γεωργιανούς. Για να σηκωθούμε από τη θέση μας, έπρεπε να φτάσουμε στο 38ο λεπτό όταν ο Σαλπιγγίδης σούταρε άουτ από καλή θέση, ενώ τρία λεπτά αργότερα ο Αβραάμ Παπαδόπουλος πήγε να βάλει το γκολ της ζωής του με μακρινό σουτ, αλλά ο γκολκίπερ των φιλοξενούμενων αντέδρασε -δυστυχώς για εμάς- σωστά.
Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε το γεγονός πως όταν ο Φερνάντο Σάντος τα είδε σκούρα, τότε άλλαξε το 4-4-2 και ακολούθησε σύστημα... Ρεχάγκελ. Δηλαδή, 4-3-3 με απλωμένη στον αγωνιστικό χώρο την Εθνική. Δεξιά ο Σαλπιγγίδης, αριστερά ο Σαμαράς και φουνταριστός ο Γκέκας.
Αυτό το σύστημα λειτούργησε περισσότερο στο δεύτερο ημίχρονο όταν στα πρώτα λεπτά η Ελλάδα αποφάσισε να ανοίξει το παιχνίδι της, να προωθηθούν και οι μέσοι -και δη ο Κατσουράνης- και να δημιουργήσει δύσκολες στιγμές για την άμυνα της Γεωργίας. Οπως αυτή του 48ου λεπτού όταν ο Γκέκας βρέθηκε σε θέση βολής, αλλά σούταρε στο... ΟΑΚΑ, αλλά και του 52ου λεπτού όταν ο Σαλπιγγίδης πήρε έτοιμο γκολ από τον Κατσουράνη, αλλά η προβολή του δεν είχε ευτυχή κατάληξη.
Σαν να μην έφτανε αυτό, οι Ελληνες έπρεπε να είχαν στο μυαλό τους και τις αντεπιθέσεις των Γεωργιανών, αφού δεν ήταν λίγες οι φορές εκείνες που οι φιλοξενούμενοι προσπαθούσαν να βγουν μπροστά και να εκμεταλλευτούν τους κενούς χώρους, απόρροια της επιλογής των γηπεδούχων να παίξουν σχεδόν όλοι μπροστά για να κυνηγήσουν, πρωτίστως, την ισοφάριση και στη συνέχεια την ανατροπή.
Η είσοδος του Νίνη στη θέση του Σαμαρά προσγείωσε τον αρχικό μας ενθουσιασμό, αφού αν και περιμέναμε να γυρίσουμε στο 4-4-2, ο Σάντος παρέμεινε στο 4-3-3 με αποτέλεσμα ο νεαρός μεσοεπιθετικός του Παναθηναϊκού να μην μπορεί να βοηθήσει παίζοντας αριστερά. Αντίθετα, με την είσοδο του Μήτρογλου στη θέση του Σεϊταρίδη, τα πράγματα απέκτησαν λογική, αφού επιστρέψαμε στο 4-4-2 με τον Τοροσίδη στα δεξιά της άμυνας και γεμίσαμε με δύο κορμιά την περιοχή (Μήτρογλου-Γκέκα) και τον Νίνη από πίσω τους.
Τελικά το γκολ ήρθε, όχι γιατί έπαιξε ρόλο το σύστημα (μιας και μπήκε λίγο μετά την αλλαγή), αλλά γιατί ο Σπυρόπουλος βρέθηκε στη σωστή θέση και στο σωστό χρόνο και με θαυμάσιο βολέ στο 72ο λεπτό έβαλε το γκολ που αναζητούσαμε εναγωνίως, αλλά -δυστυχώς- ήταν και το μοναδικό.
Βλέπετε, αυτός ο ενθουσιασμός από την ισοφάριση δεν είχε συνέχεια, αφού οι Ελληνες παίκτες δεν είχαν το καθαρό μυαλό για μια σωστή επίθεση, με αποτέλεσμα οι Γεωργιανοί να κρατάνε με χαρακτηριστική άνεση το 1-1 παρά την πίεση που δέχονταν, ειδικά όσο πλησιάζαμε στο τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή.
