Ο Παναθηναϊκός κρατούσε τη νίκη με δύο γκολ του Βαγγέλη Μάντζιου, αλλά η Βέρντερ ισοφάρισε λίγο πριν το τέλος και "απέδρασε" από το ΟΑΚΑ με το 2-2 που αφήνει το τριφύλλι στην τελευταία θέση του δεύτερου ομίλου με 1 βαθμό.
Εικόνα αγώνα:
To σχήμα που επέλεξε ο Χενκ τεν Κάτε (με Γκάμπριελ δεξιά, Καραγκούνη αριστερά και Μάντζιο στην κορυφή) είχε ως στόχο να υπεροφορτώσει τις πτέρυγες έτσι ώστε ο Παναθηναϊκός να βρει διαδρόμους προς την αντίπαλη περιοχή. Στο πρώτο 25λεπτο του αγώνα το πλάνο λειτούργησε θα έλεγε κανείς ικανοποιητικά αφού τόσο ο Καραγκούνης όσο και ο Γκάμπριελ είχαν πλούσια δραστηριότητα. Μάλιστα από τα πόδια του πρώτου έφυγαν δύο φαρμακερά σουτ προς την εστία των Γερμανών. Ο Παναθηναϊκός όμως για άλλη μία φορά δεν είχε κάθετη μπαλιά κόντρα μάλιστα σε μία άμυνα που δεν φημίζεται για την αξιοπιστία της.
Ο προπονητής της Βέρντερ Τόμας Σάαφ δεν εξέπλησε κανέναν με τους παίκτες που επέλεξε. Η τακτική του (4-3-1-2) με τον Ντιέγο σε ελεύθερο ρόλο είναι εδώ και καιρό δοκιμασμένη (η είσοδος του Ρόζενμπεργκ στη θέση του Πιζάρο δεν άλλαξε κάτι). Αυτό που εξέπληξε ήταν ότι οι Γερμανοί προηγήθηκαν εντελώς αναπάντεχα, κόντρα στην εξέλιξη του αγώνα. Η φάση του 29’ ήταν ξεκάθαρη. Από το φάουλ του Εζιλ, ο Μερτεσάκερ σταμάτησε την μπάλα με τον αγκώνα πριν σκοράρει. Ο διαιτητής Ράιλι δεν το είδε, ο Παναθηναϊκός πλήρωσε την αβλεψία του.
Οι πράσινοι, αν και σαστισμένοι από το γκολ, κατάφεραν να αντιδράσουν και να αποκαταστήσουν τις ισορροπίες χωρίς η Βέρντερ να καταφέρει να παγιώσει το προβάδισμά της. Η εξαιρετική κεφαλιά του Μάντζιου στο 36’ έβαλε τον Παναθηναϊκό πάλι στο παιχνίδι και γέμισε τους ποδοσφαιριστές του με αυτοπεποίθηση. Ηταν φανερό όμως ότι χρειαζόταν ακόμα μία ένεση ποιότητας στη μεσαία γραμμή.
Ο έμπειρος τεν Κάτε το διαπίστωσε, μόνο που η αλλαγή του είχε πολύ μεγάλη δόση ρίσκου. Στη θέση του Σπυρόπουλου (είχε δεχτεί ένα χτύπημα στο στήθος στο πρώτο ημίχρονο) πέρασε τον Ιβανσιτς χωρίς να αλλάξει δραστικά τη διάταξη των παικτών στο γήπεδο. Με άλλα λόγια χρησιμοποίησε τον Αυστριακό μέσο σε ρόλο αριστερού μπακ!
Παρά το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να ασκήσει μεγάλη πίεση στην αντίπαλη άμυνα, έκανε τη δουλειά του. Η εντυπωσιακή κεφαλιά του προικισμένου Βαγγέλη Μάντζιου στο 68’ μετά την απόκρουση πάνω στη γραμμή του Εζιλ, δεν χάρισε μόνο το προβάδισμα στους πράσινους αλλά και την άνεση να δουν τον αγώνα από άλλο πρίσμα έχοντας πια το πάνω χέρι (στο σκορ και την ψυχολογία). Mάλιστα, λίγο αργότερα ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να πάρει αέρα δύο τερμάτων αν η μπάλα δεν σταματούσε στο δοκάρι μετά από ωραίο σουτ του Σαλπιγγίδη.
Ηταν σίγουρο ότι η Βέρντερ θα προσπαθούσε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από τις περισσότερες ομάδες στην Ευρώπη. Να πιέσει, να δημιουργήσει και να σκοράρει. Ο τεν Κάτε δεν ήθελε να κλειστεί η ομάδα του στην άμυνα (γι’ αυτό έβαλε τον Κλέιτον), αυτό όμως δεν ήταν και πολύ εύκολο. Πράγματι, η άμυνα του Παναθηναϊκού δέχθηκε πίεση, μπήκε στην περιοχή και εν τέλει «έσπασε». Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι ο Αλμέιδα πήδηξε μόνος του για κεφαλιά στη φάση του 83’. Και πολύ φυσιολογικά, έκανε τη ζημιά.
Στα λεπτά που απέμεναν οι δύο ομάδες κυνηγήσαν με θράσος το τρίτο γκολ. Αμεσα απείλησε η Βέρντερ αλλά και ο Παναθηναϊκός έψαξε την τύχη του φέρνοντας μπάλες στην αντίπαλη περιοχή. Το τελικό 2-2 όμως αφήνει τους πράσινους και πάλι στην τελευταία θέση της βαθμολογίας του ομίλου.
Πηγή: contra.gr
