Λατρεύει την ταχύτητα, θα μπορούσε να φύγει στο εξωτερικό αν δεν πάνε καλά τα πράγματα, δεν αντέχει το δήθεν ενώ δεν έχει αποκαλέσει καμία γυναίκα "Πουτάνα στην ψυχή".
Μέχρι στιγμής όμως γιατί τα πάντα μπορεί να συμβούν στη ζωή. Ο Νίκος
Οικονομόπουλος κάνει τη δική του "Κατάθεση ψυχής".
Η συνέντευξη κανονίστηκε για το Fever. Ένα από τα μεγαλύτερα νυχτερινά
κέντρα στην Αθήνα και αυτό το διαπίστωσα περπατώντας στους πίσω, στενούς
διαδρόμους, με προορισμό το καμαρίνι του Νίκου. Περνάω πρώτα έξω από το
καμαρίνι της Δέσποινας Βανδή η πόρτα του οποίου ήταν γεμάτη φωτογραφίες
της (όπως και της Έλλης Κοκκίνου) και στάθηκα για λίγο να δω παραπάνω.
Συναντώ τον Νίκο στο χώρο όπου υποδέχεται τους καλεσμένους του. Ένα πολύ
καθαρό δωμάτιο, με πολλά λουλούδια (φυσικό αν σκεφτείς πόσες
θαυμάστριες τον πολιορκούν καθημερινά) που σε κάνουν να σκεφτείς ότι
δεν είσαι σε νυχτερινό μαγαζί αλλά σε ένα μέρος του σπιτιού του. Και
εκείνος φιλικός σε σημείο όπου μπορείς να κάνεις μια άνετη συζήτηση
διώχνοντας το τρακ της πρώτης γνωριμίας.
The p*** word
Εγώ, τσιγάρο δεν έχω και δεν καπνίζω για να ανάψω όπως εκείνος, οπότε
“περιορίζομαι” στο να ανάψω το κόκκινο rec στο κασετοφωνάκι. Παρά τις
σημειώσεις και τις ερωτήσεις που είχα έτοιμες, η πρώτη ήταν σχεδόν
έτοιμη.
Τι άλλο να ρωτήσεις αυτή την εποχή τον Νίκο Οικονομόπουλο;
Το 14ο τραγούδι στη νέα του δισκογραφική δουλειά (η οποία έγινε
πλατινένια μέσα σε λίγες μέρες) λέγεται "Πουτάνα στην ψυχή" και από τα
πρώτα 24ωρα κυκλοφορίας του έγινε χαμός στα social media με συνεχείς
αναρτήσεις.
Αν και δεν έχει προσωπικό προφίλ στο Facebook μου είπε πως γνώριζε για τα συνεχή posts του τραγουδιού του.
"Καταρχάς πρέπει να πω ότι το τραγούδι αυτό δε βγήκε για να με μάθει ο
κόσμος. Έχω κάνει 4 δισκογραφικές δουλειές, ο κόσμος έχει αναγνωρίσει
τα τραγούδια μου, τα ξέρει, έρχεται στο μαγαζί να με ακούσει εδώ και
πέντε χρόνια δεν υπήρχε κάποιος σκοπός ιδιαίτερος για να προσεγγίσω τον
κόσμο.
Αν είναι δυνατόν. Και αν το έκανα δε θα έπρεπε του χρόνου να κάνω επίσης ένα ίδιο; Δεν είναι τόσο εύκολο να το βρεις.
Πάντως όταν το πρωτοάκουσα είπα το εξής: "Είναι πολύ ωραίο,πολύ αληθινό
τραγούδι". Η πουτάνα ψυχή δεν είναι γένους θηλυκού μόνο.
Μου προξένησε μεγάλο ενδιαφέρον και επειδή δε θέλω να κάνω τα ίδια
πράγματα, θέλω πάντα να πηγαίνω ένα βήμα παραπέρα, να πω κάτι άλλο.
Και πόσο μάλλον όταν τραγουδάς. Εκφράζεις τα συναισθήματα του κόσμου
αλλά και τα δικά μου. Άσχετα που δεν έχει να κάνει με εμένα αυτό το
τραγούδι. Δεν είναι μια προσωπική μου στιγμή αυτή η ιστορία".
Σίγουρα; Καμία γυναίκα ως τώρα, δεν είχε αυτό το στοιχείο μέσα της;
"Όχι, δεν έχω πει για καμία αυτή τη φράση", αλλά δεν το αποκλείει στο
μέλλον γιατί "τα πάντα μπορούν να συμβούν στη ζωή μας, αυτό δεν μπορεί
να συμβεί;".
Μιλάμε για τη συνεργασία του με τη Δέσποινα Βανδή και την Έλλη Κοκκίνου, για τις οποίες ο Νίκος έχει μόνο καλά λόγια να πει.
Όμως, αν έχεις δει τον Οικονομόπουλο στην πίστα, μπορείς να καταλάβεις
ότι όταν βρίσκεται εκεί επάνω, δεν κοιτάζει ούτε με ποιον είναι, ούτε
ποιος θα τραγουδάει πριν από αυτόν ή μετά.
Τον νοιάζει μόνο ο κόσμος που τα τελευταία πέντε κυρίως χρόνια, τον
αποθεώνει σαν τον τελευταίο λαϊκό τραγουδιστή. Στη νύχτα, πάντως, είναι
από πολύ πιο μικρός, λίγο μετά τις αρχές της εφηβείας του.
Ωστόσο, με το τραγούδι ασχολείται από τα 17.
"Τότε, δεν ήμουν τόσο αυστηρός με τον εαυτό μου ούτε οι άλλοι μαζί μου.
Τώρα δισκογραφικά και μόνο είναι πιο αυστηρά τα πράγματα. Τότε
τραγουδούσαμε, ήμασταν πιο άνετοι.
Τώρα σκεφτόμαστε το καθετί που κάνουμε, την κάθε μας ενέργεια γιατί
μπορεί να μας κοστίσει. Προσέχω όσο μπορώ αλλά είμαι αυθεντικός".
Οι γυναίκες, οι θαυμάστριες, η πίστα...
Για την προσωπική του ζωή δεν έχουν ακουστεί πολλά. Φυσικά και έχει,
αλλά θέλει να την κρατά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Από αυτά που θυμόμουν και από όσα τσέκαρα πριν τον συναντήσω, δεν θυμάμαι γυναικείο όνομα δίπλα στο δικό του.
Α, όχι μόνο για τη Διονυσία Κουκίου κάτι σκόρπιο σαν φήμη μου έρχεται,
αλλά τότε το είχε διαψεύσει. Όπως έχει κρύψει τα πάντα, σχετικά με τις
σχέσεις του.
"Αν έκανες σχέση με διάσημη δε θα σας άφηναν σε ησυχία", του λέω και μου
απαντά πως "γιατί πρέπει να βγω έξω και να πω είμαι με την τάδε; Θα πάω
κάπου θα είναι ήσυχα.
Όπως έχω κάνει και στο παρελθόν και τώρα. Ποιος είπε ότι δεν έχω βγει
έξω; Απλά δε χρειάζεται να το λέω. Όλοι δεν έχουμε την ανάγκη να είμαστε
με έναν άνθρωπο, να μοιραστούμε κάποιες στιγμές".
Γενικά όμως προτιμά να κάνει σχέσεις -μικρές ή μεγάλες- με κοπέλες
εκτός χώρου. "Μου είναι πιο άνετοι άνθρωποι, πιο αυθόρμητοι πιο
ειλικρινείς και μ' αρέσει.
Όμως, οι σχέσεις είναι γενικά δύσκολες για μένα. Από τη μεριά μου όμως.
Συνήθως εγώ φταίω. Είναι η δουλειά μου τέτοια που δεν μπορώ να αφιερώσω
πάρα πολλές ώρες στην κοπέλα μου.
Προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ. Αλλά ποτέ δεν αρκεί".
Αφού δεν μου λέει για γυναίκες, ας δω μήπως πιάσω τίποτα για τις
θαυμάστριες. Έχει βγει με γυναίκα που έχει έρθει στο μαγαζί και τον
έχει προσεγγίσει πιο ερωτικά;
Η απάντησή του μονολεκτική αλλά περιεκτική. "Βέβαια". Ok, κατάλαβα.
Στην πίστα του έχουν τύχει διάφορα αλλά όλα τα χειρίζεται με ψυχραιμία. "Γίνονται διάφορα σχόλια, θετικά συνήθως.
Με τον κόσμο έχω πολύ καλή επαφή. Δεν έχει συμβεί κάτι άσχημο". Παρόλο
που ζει τη νύχτα ουσιαστικά και το πρωί το έχει ξεχάσει εδώ και χρόνια
αυτό που δεν αντέχει είναι το δήθεν.
"Υπάρχει και τη μέρα. Αλλά επειδή εγώ στη νύχτα ζω, το δήθεν δε το γουστάρω".
Η μισή ώρα που είχαμε στη διάθεσή μας, τελείωσε. Λίγη ώρα για τόσα πολλά
πράγματα που έχει ζήσει και ίσως περισσότερα που έχει πετύχει.
Το καθήκον τον καλεί. Να βγει και να διασκεδάσει τον κόσμο όπως κάνει
την τελευταία 10ετία με μια αίσθηση βεβαιότητας ότι "θα είναι εδώ" για
πολλά χρόνια ακόμα.
Όχι άδικα αν σκεφτεί κανείς την πορεία του από το Dream Show μέχρι και
την γεμάτη από λουλούδια πίστα του Fever. Τελικά, του ταίριαζε εκείνο το
πρώτο νομίζω τραγούδι. "Κοίτα να μαθαίνεις..."