Οι συμβασιούχοι δείχνουν αποφασισμένοι να μην το «βάλουν κάτω». Δημοτικοί παράγοντες τους προειδοποιούν ότι ακόμη και εάν κινηθούν δικαστικά, το μόνο που θα επιτύχουν θα είναι να… χάσουν χρήματα για την αμοιβή του δικηγόρου.
Ακόμη και με κατάληψη της Λότζια και απεργία πείνας τις επόμενες ημέρες προειδοποιούν τη Δημοτική Αρχή οι εργαζόμενοι στη ΔΕΠΤΑΗ των οποίων οι συμβάσεις δεν θα ανανεωθούν από την επόμενη χρόνια.
Οι συμβασιούχοι της ΔΕΠΤΑΗ -η οποία με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μετατρέπεται σε Ανώνυμη Εταιρία- είναι ανάστατοι. Η είδηση ότι οι συμβάσεις τους δεν θα ανανεωθούν από τον Ιανουάριο έχει προκαλέσει αναβρασμό και απογοήτευση. «Αφού καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες γιατί δεν μας νομιμοποιούν;» λένε στην «Τ». Η μεγαλύτερη δε απορία τους είναι γιατί ενώ έχουν υπογράψει μόνο μια δίμηνη σύμβαση επί χρόνια η Δημοτική Επιχείρηση την ανανέωνε χωρίς αυτοί να προβαίνουν σε καμία άλλη κίνηση.
Οι συμβασιούχοι δείχνουν αποφασισμένοι να μην το «βάλουν κάτω». Δημοτικοί παράγοντες τους προειδοποιούν ότι ακόμη και εάν κινηθούν δικαστικά, το μόνο που θα επιτύχουν θα είναι να… χάσουν χρήματα για την αμοιβή του δικηγόρου. Ωστόσο, αυτό δεν τους πτοεί. «Εμείς θα τα δώσουμε όλα για όλα. Τόσα χρόνια δουλεύουμε στη ΔΕΠΤΑΗ και τώρα μας πετάνε;» λένε με θυμό.
Από το δήμο σημειώνουν ότι η μη ανανέωση της σύμβασής τους δεν εξαρτάται από τη βούληση της Δημοτικής Αρχής αλλά από το νομοθέτη. Ωστόσο, ο… νομοθέτης δεν ανακουφίζει την απώλεια που βιώνουν αυτές τις γιορτινές ημέρες οι συμβασιούχοι.
Το θέμα μονοπώλησε την προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου κατά την οποία η αντιπολίτευση στηλίτευσε τη στάση της Δημοτικής Αρχής τα τελευταία χρόνια αναφορικά με τους συμβασιούχους. Η στάση της αντιπολίτευση συνοψίστηκε στο εξής: δεν είναι δίκαιο να χειρίζεσαι τους συμβασιούχους τα τελευταία πέντε χρόνια και μετά να τους «πετάς» μέσα σε μια μέρα. Από τη μεριά του ο δήμαρχος Ηρακλείου Γιάννης Κουράκης είπε ότι ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί και ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.
Κινήσεις
Οι συμβασιούχοι που μένουν χωρίς δουλειά απασχολούνται στα δημοτικά πάρκινγκ, στο Δημοτικό Ωδείο και στην Ορχήστρα Εγχόρδων. Μόνο στα πάρκινγκ απασχολούνται περίπου 25 άτομα. Ο πρώτος από αυτούς τους συμβασιούχους ξεκίνησε να εργάζονται τον Ιούνιο του 2006, ενώ όλοι τους, όπως λένε στην «Τ», έχουν υπογράψει μόνο μια δίμηνη σύμβαση. Οι εργαζόμενοι στα πάρκινγκ ετοιμάζουν τις κινήσεις τους από εδώ και πέρα. Σχεδιάζουν να ζητήσουν συνάντηση με το δήμαρχο Ηρακλείου Γιάννη Κουράκη και ανάλογα με την έκβαση είτε να κορυφώσουν την κινητοποίησή τους είτε να δείξουν υπομονή και να αναμένουν ευνοϊκές για αυτούς εξελίξεις. Μέσα στις σκέψεις τους είναι η κατάληψη του δημοτικού καταστήματος, το κλείσιμο των δημοτικών χώρων στάθμευσης και ακόμη και η απεργία πείνας. Σύμφωνα με τους ίδιους, ο μισθός τους έχει περικοπεί κατά 300 ευρώ. Ένα σενάριο που φθάνει στα αφτιά και των ίδιων είναι ότι με το νέο νομικό καθεστώς που θα διέπει τη ΔΕΠΤΑΗ ως Ανώνυμη Εταιρία, θα τους προταθεί να υπογράψουν νέες συμβάσεις οι οποίες θα προβλέπουν ότι θα δουλεύουν 12ήμερα και τις επόμενες ημέρες θα καλύπτονται από ταμείο ανεργίας.
Η μη ανανέωση της σύμβασης προκάλεσε αναστάτωση στους συμβασιούχους και στις οικογένειές τους. Αυτά τα Χριστούγεννα δεν θα είναι τόσο «φωτεινά» όσο τα προηγούμενα. Δεν είναι μόνο η διάθεσή τους που έχει «μαυρίσει» αλλά και οι σκέψεις για την επόμενη ημέρα. Ωστόσο, δεν θα καταθέσουν τα όπλα εύκολα. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ήδη πάρει την απόφαση να διεκδικήσουν τις θέσεις στα δημοτικά πάρκινγκ. Τώρα χωρίς τη δουλειά τους σκέφτονται πώς θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, οικονομικές και κοινωνικές. Πολλοί έχουν δάνεια που τρέχουν, οι οικογένειές τους βασίζονται οικονομικά σε αυτούς, αρκετοί έχουν μεγάλα παιδιά που σπουδάζουν ακόμη και σε άλλες πόλεις. Τα έξοδα τρέχουν.
Ανεργία
Η ανανέωση των συμβάσεων είναι μια ψυχοφθόρα διαδικασία, ωστόσο, το φάντασμα της ανεργίας είναι ακόμη πιο τρομακτικό. Ειδικότερα αυτήν την εποχή όπου η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει τα νοικοκυριά της χώρας και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η αναζήτηση μια θέσης εργασίας είναι μια τρομακτικά δύσκολη υπόθεση. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο η μια μετά την άλλη εξαιτίας των δυσβάστακτων οικονομικών συνθηκών. Σε αυτό το οικονομικό περιβάλλον η εργασία αναδεικνύεται σε μια δύσκολη υπόθεση. Τα περιθώρια έχουν στενέψει. Η αλλαγή εργασίας αποτελεί πλέον μια πολυτέλεια.
Όλα αυτά έχουν πεισμώσει τους εργαζόμενους στα δημοτικά πάρκινγκ του δήμου. Πιστεύουν ακράδαντα ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δήμου και ότι για αυτό το λόγο θα έπρεπε να είχαν μονιμοποιηθεί εδώ και καιρό. Τώρα, μετά την τρόικα και το μνημόνιο, οι πιθανότητες είναι ελάχιστες, αλλά αυτοί δεν θα σηκώσουν τα χέρια ψηλά.
Αυτό που τους ενοχλεί και τους πληγώνει περισσότερο είναι ότι ενώ υπήρχαν οι… παρασκηνιακές υποσχέσεις για τη μονιμοποίησή τους, τα… υπονοούμενα αυτά δεν εκπληρώθηκαν όσο ήταν καιρός. Βέβαια, υπήρχαν και αυτοί που ποτέ δεν πίστεψαν τις όποιες υποσχέσεις καθώς παρακολουθούσαν την ομηρία και άλλων συμβασιούχων στον στενό και ευρύτερο Δημόσιο τομέα. «Το ξέραμε από την αρχή ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μετατραπούν οι συμβάσεις μας από δίμηνες σε αορίστου. Μέσα μας όμως ελπίζαμε σε ένα θαύμα. Αυτό δεν ήρθε. Τώρα από εδώ και πέρα θα δούμε τι θα κάνουμε» σημειώνει στην «Τ» μια εργαζόμενη η οποία θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία της.
Πάρκινγκ
«Εάν εμείς δεν έρθουμε να ανοίξουμε αύριο το πάρκινγκ, ποιος θα το κάνει;» λένε οι εργαζόμενοι επιχειρηματολογώντας για το ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και ως εκ τούτου θα έπρεπε να έχουν μια σταθερή εργασία και όχι να είναι επί ξύλου κρεμάμενοι…
