Σκοτώνουν τα γεράκια με δηλητήριο!

"Μας παραδόθηκε σήμερα το πρωί από τις Βασιλειές Ηρακλείου σε προθανάτιο στάδιο το γεράκι της φωτογραφίας (Λαγουδογέρακο) δηλητηριασμένο από ποντικοφάρμακο, και παρ όλες τις προσπάθειές μας να σταματήσουμε την ακατάσχετη αιμορραγία, κατέληξε", αναφέρει η εκπρόσωπος του ΕΚΠΑΖ Κρήτης κ. Γεωργία Στεφανάκη.

Μάλιστα η ίδια λέει ότι η μακάβρια εικόνα του δηλητηριασμένου από ποντικοφάρμακο γερακιού μας κάνει να αναλογιζόμαστε το μέγεθος της εγκληματικής ανθρώπινης συμπεριφοράς μας απέναντι στα περήφανα πτηνά της Κρητικής μας πανίδας .

"Οι πληθυσμοί τρωκτικών αποτελούν σοβαρό πρόβλημα όταν αυξάνονται ανεξέλεγκτα. Ο πιο διαδεδομένος τρόπος αντιμετώπισης τους είναι η χρήση ποντικοφάρμακων. Παρ όλο που η μέθοδος αυτή είναι αρκετά αποτελεσματική για την βραχυπρόθεσμη και τοπική εξόντωση τρωκτικών, προκαλεί μείωση στους πληθυσμούς των φυσικών θηρευτών τους, ενώ παράλληλα μπορεί να θέσει σε κίνδυνο και την ανθρώπινη υγεία, αφού με τη χρήση τους ελευθερώνονται τοξικές ουσίες στο περιβάλλον . Τα ποντικοφάρμακα ενεργούν με ποικίλους τρόπους, αλλά στα περισσότερα σύγχρονα δηλητήρια, ο θάνατος του ζώου προκαλείται από εσωτερική αιμορραγία. Παρʼ όλο που η μέθοδος αυτή είναι αρκετά αποτελεσματική για την βραχυπρόθεσμη και τοπική εξόντωση τρωκτικών, προκαλεί μείωση στους πληθυσμούς των φυσικών θηρευτών τους (π.χ. αρπακτικά), ενώ παράλληλα μπορεί να θέσει σε κίνδυνο και την ανθρώπινη υγεία αφού με τη χρήση τους ελευθερώνονται τοξικές ουσίες στο περιβάλλον", επισημαίνει.

Ο θάνατος όλων

Πολλές διαφημίσεις των σύγχρονων ποντικοκτόνων αναδεικνύουν το γεγονός ότι ο θάνατος στο τρωκτικό επέρχεται αρκετές ημέρες μετά την κατανάλωση του δηλητηρίου. Έτσι το τρωκτικό πεθαίνει μακριά από το σημείο δηλητηρίασης, ενώ ταυτόχρονα αποφεύγεται και το ενδεχόμενο ύπαρξης πτώματος κοντά στο δόλωμα το οποίο θα λειτουργούσε αποτρεπτικά στην κατανάλωση του δολώματος από άλλα τρωκτικά. Αυτό ακριβώς το χρονικό διάστημα όμως ευθύνεται για τη μεγαλύτερη παρενέργεια που δημιουργεί η χρήση ποντικοκτόνων, την δευτερογενή δηλητηρίαση.
Η δευτερογενής δηλητηρίαση προκαλείται όταν η δράση των ποντικοκτόνων, μεταβιβάζεται σε μη επιβλαβή είδη μέσω της κατανάλωσης δηλητηριασμένων τρωκτικών. Οι φυσικοί θηρευτές τους, όπως κουκουβάγιες, γεράκια, κουνάβια καθώς και κατοικίδια ζώα, κινδυνεύουν από να δηλητηριαστούν με δύο τρόπους:
- από την κατανάλωση ζωντανών τρωκτικών, τα οποία έχοντας φάει δηλητήριο είναι πιο ευάλωτα στους θηρευτές τους, και
- από την κατανάλωση νεκρών ζώων που έχουν θανατωθεί με τη χρήση ποντικοκτόνων. Τα ποντικοφάρμακα λόγω της πολύ τοξικής σύστασής τους, παραμένουν ενεργά και μετά τον θάνατο του ζώου.
Η χρήση ποντικοκτόνων στην πραγματικότητα επιδεινώνει το πρόβλημα. Η εξόντωση ενός θηρευτή π.χ. μιας κουκουβάγιας έχει πολύ σημαντικότερες συνέπειες από την εξόντωση ενός τρωκτικού, καθώς οι θηρευτές στην τροφική αλυσίδα είναι πολύ λιγότεροι και αναπαράγονται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς. Τα γεράκια και οι κουκουβάγιες καταναλώνουν τουλάχιστον ένα τρωκτικό την ημέρα, δηλαδή 300-400 ετησίως. Ένας θηλυκός αρουραίος μπορεί να γεννήσει 50-100 νεογνά ετησίως τα οποία είναι ώριμα για αναπαραγωγή μέσα σε 45 ημέρες. Συνεπώς, η εξόντωση ΕΝΟΣ αρπακτικού μέσω δευτερογενούς δηλητηρίασης, μπορεί να «προκαλέσει» τη γέννηση 7.500-20.000 αρουραίων (οι οποίοι θα έχουν και αντίστοιχη δυνατότητα αναπαραγωγής). ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ

Λύσεις στα ποντικοφάρμακα
Η πρόληψη είναι πιο αποτελεσματική από την εξολόθρευση
Μείωση της διαθέσιμης τροφής.- Τα ευπρόσιτα τρόφιμα και απορρίμματα αποτελούν πόλο έλξης για τα τρωκτικά. Για να αποφεύγεται αυτό το ενδεχόμενο καλό είναι οι κάδοι των απορριμμάτων να είναι καλά ασφαλισμένοι, και τα τρόφιμα των κατοικίδιων να μην παραμένουν έξω τη νύχτα.
Καταστροφή πιθανών καταφύγιων.- Μειώνοντας τα ασφαλή καταφύγια για τα τρωκτικά, μειώνονται και οι πιθανότητες εγκατάστασης τους. Μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορεί αυτό να επιτευχθεί είναι συλλογή των σκουπιδιών από αυλές και κήπους, η τοποθέτηση της ξυλείας πάνω από το έδαφος και μακριά από τοίχους, το φράξιμο τρυπών σε τοίχους κτιρίων, καθώς και η διατήρηση καθαρών κήπων.
Η διατήρηση των φυσικών θηρευτών των τρωκτικών- Όλοι οι φυσικοί θηρευτές των τρωκτικών, (γεράκια, κουκου΄βαγιες, κουνάβια, αλλά και γάτες) απειλούνται από το ενδεχόμενο της δευτερογενούς δηλητηρίασης. Κάποια από τα είδη αυτά, όπως τα αρπακτικά πουλιά απειλούνται και από το κυνήγι. Η διατήρηση αειφορικών πληθυσμών από τα είδη αυτά έχει ως αποτέλεσμα τον μακροπρόθεσμο περιορισμό των πληθυσμών των τρωκτικών.
Παγίδες.- Υπάρχουν διάφοροι τύποι παγίδων όπως π.χ. παγίδες με ελατήρια, φάκες, παγίδες με κόλλα, κ.α.. Αφού παγιδευτεί το τρωκτικό, πρέπει να επακολουθήσει η σωστή απόρριψή του.....( η μήπως να το αφήναμε αλλού ελεύθερο?)