Η κα Σοφία είναι 78 χρόνων. Οπως κάθε μέρα, έτσι και σήμερα και παρά το τσουχτερό κρύο, 'κατέβηκε' στην Ομόνοια για να βρει ένα ζεστό πιάτο φαγητό και να προμηθευτεί λίγο γάλα και μία κουβέρτα από τις Κοινωνικές Υπηρεσίες του Δήμου. Το ίδιο έκανε και ο Τάσος 67 χρόνων, η Κατερίνα 40, ο Στάθης 30... και δεκάδες άλλοι.
Τα νούμερα επιβεβαιώνουν τη θλιβερή κατάσταση, αφού αυξημένος κατά 25% εμφανίζεται ο αριθμός των αστέγων σε όλη την Ελλάδα, οι οποίοι ανέρχονται πλέον σε τουλάχιστον 20.00 άτομα, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στον Νομό Αττικής, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Μ.Κ.Ο. «Κλίμακα».
Μεγάλο ποσοστό του συγκεκριμένου πληθυσμού, είναι άτομα που μέχρι πρότινος είχαν μία κανονική ζωή και που πλέον, λόγω της οικονομικής κρίσης, εντάσσονται στην κατηγορία των «νεοαστέγων». Εργαζόμενοι σε τουριστικά επαγγέλματα, στην οικοδομή, ελεύθεροι επαγγελματίες, απολυμένοι από επιχειρήσεις, ακόμα και ραδιοφωνικοί παραγωγοί αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης καθώς δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις καθημερινές τους ανάγκες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στέγαση και σίτιση.
ΑΥΞΗΣΗ 25%
Αν και μέχρι στιγμής στην Ελλάδα δεν υπάρχει σαφής προσδιορισμός, όπως επίσης και ακριβείς μετρήσεις των αστέγων, σύμφωνα με έρευνες της «Κλίμακα» «ο πληθυσμός των αστέγων έχει αυξηθεί κατά 25% τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ έχει αλλάξει και η ταυτότητά τους», όπως ανέφερε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η κα Αντα Αλαμάνου, συντονίστρια του Προγράμματος Αστέγων Μ.Κ.Ο. Και εξηγεί: «Στην κατηγορία των νεοαστέγων βρίσκονται άτομα για καθαρά οικονομικούς λόγους. Πρόκειται για ανέργους ή εργαζομένους με πολύ χαμηλό ή καθόλου εισόδημα. Οι ηλικίες τους είναι κυρίως είναι από 30 - 45 ετών, ενώ υπάρχουν και άτομα μεγαλύτερων ηλικιών που έχασαν τις δουλειές τους λίγο πριν βγουν στη σύνταξη και δεν έχουν κανένα στήριγμα. Είναι μετρίου και υψηλού μορφωτικού επιπέδου και σε αντίθεση με τον παραδοσιακό πληθυσμό των αστέγων δεν αντιμετωπίζουν ψυχιατρικά προβλήματα ή προβλήματα εξαρτήσεων και παραβατικότητας και έχουν τη μεγαλύτερη δυνατότητα επανένταξης».
Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται επίσης άτομα που φιλοξενούνται μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα για ένα δικό τους σπίτι, άτομα που συγκατοικούν με πολλά άλλα ή όσοι μένουν σε ακατάλληλα ή μη κατοικήσιμα σπίτια. Οι ανάγκες αυτών των ανθρώπων έχουν να κάνουν τόσο με τη στέγασή και τη σίτισή τους, αλλά και με την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, αφού δεν είναι λίγοι αυτοί που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας λόγω των κακών συνθηκών διαβίωσης σε συνδυασμό με την κακοκαιρία.
Από την πλευρά του Υπουργείου, σύμφωνα πάντα με την κα Αλαμάνου, αναμένεται αναγνώριση της κοινωνικής ομάδας των αστέγων, ενώ ήδη γίνονται προσπάθειες αξιοποίησης κονδυλίων από προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Στη «μάχη» για την αντιμετώπιση του εντεινόμενου φαινομένου των νεοαστέγων έχουν «πέσει», μεταξύ άλλων, η οργάνωση «Αλληλεγγύη» της Εκκλησίας της Ελλάδας, ο Ερυθρός Σταυρός, οι Μ.Κ.Ο. Κλίμακα και Praxis, οι Γιατροί του Κόσμου, όπως επίσης και το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων, παρέχοντας φιλοξενία, σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και ψυχολογική υποστήριξη σε όποιον απευθύνεται στις υπηρεσίες τους.
Παράλληλα, σε πολλούς Δήμους διατίθενται εκτός από είδη πρώτης ανάγκης και στεγασμένοι χώροι, προκειμένου να φιλοξενηθούν άστεγοι τις ημέρες που σημειώνονται ακραία καιρικά φαινόμενα.
Ενδεικτικά, στον Δήμο Ηρακλείου Αττικής διατίθενται τα πέντε Κ.Α.Π.Η., όπως επίσης και το Πολιτιστικό Κέντρο κάθε απόγευμα για τον συγκεκριμένο σκοπό. Αντίστοιχη πρωτοβουλία έχει αναλάβει και ο Δήμος Περιστερίου καθώς και άλλοι Δήμοι. Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται να βοηθήσει με χρήματα, τρόφιμα, φάρμακα, είδη ένδυσης ή εθελοντική εργασία, για την αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος των αστέγων και των «νεοαστέγων» μπορεί να βρει πληροφορίες, μεταξύ άλλων, στους ιστότοπους:
http://www.solidarity.gr/, http://www.redcross.gr/, http://www.praksis.gr/, http://www.klimaka.org.gr/, http://www.kyada.gr/, http://mdmgreece.gr/
Aπό τότε που έχασα τον άνδρα μου, πριν δύο χρόνια, έρχομαι εδώ πολύ συχνά», λέει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η κα Σοφία, πολύ φυσικά, αφού πλέον η ανέχεια φαίνεται να έχει γίνει δεύτερη φύση της. «Η σύνταξη που παίρνω φτάνει μόνο για τους λογαριασμούς του σπιτιού και το νοίκι, ενώ στην πολυκατοικία δεν υπάρχει πλέον θέρμανση, αφού οι περισσότεροι δεν έχουμε λεφτά για πετρέλαιο. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα», λέει και συμπληρώνει με παράπονο: «Για μένα αυτή η ζωή δεν αξίζει πλέον. Εχω κουραστεί πολύ» και μπαίνει με γρήγορο βήμα στο κτήριο του Δήμου.
O κ. Τάσος, φιλοξενείται εδώ και μερικούς μήνες από ένα ζευγάρι μακρινών συγγενών του. Είναι οικοδόμος και δηλώνει άνεργος εδώ και πέντε χρόνια. Χώρισε με τη γυναίκα του, τα παιδιά του είναι στο εξωτερικό και κανείς δεν ξέρει τι κάνει ο ίδιος, όπως λέει. «Ποτέ δεν περίμενα ότι θα μας καταντήσουν να πηγαίνουμε στα συσσίτια», αναφέρει. Είναι οργισμένος. «Ολοι αυτοί που μας ζητάνε φόρους, βάζουν χαράτσια και απολύουν τον κόσμο, πρέπει να ζήσουν μία μέρα όπως εγώ για να δουν πως είναι και μετά να παίρνουν αποφάσεις».
H Κατερίνα μένει στα Πατήσια και είναι μητέρα δύο ανήλικων παιδιών. Ο σύζυγός της χρωστάει πολλά λεφτά, όπως εξομολογείται και η ίδια είναι άνεργη. «Ερχομαι εδώ πολλές ημέρες την εβδομάδα. Παίρνω φαγητό, πηγαίνω σπίτι και το ρίχνω στην κατσαρόλα, για να μην καταλάβουν τα παιδιά σε πόσο δύσκολη κατάσταση είμαστε», λέει και δακρύζει, ενώ δηλώνει ότι βρίσκεται σε απόγνωση τόσο η ίδια όσο και ο άνδρας της.
O τριαντάχρονος Στάθης είναι από την επαρχία. Ηρθε στην Αθήνα πριν μερικά χρόνια και άνοιξε ένα μικρό καφέ. Το έκλεισε πριν έναν χρόνο. Ξενοίκιασε το σπίτι του πριν μερικούς μήνες και πλέον μένει σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο μαζί με τοξικομανείς και μετανάστες. «Δεν μπορώ να βρω δουλειά και δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν. Θέλω να το παλέψω κι άλλο στην Αθήνα μήπως ξαναφτιάξω τη ζωή μου, αλλά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα», αναφέρει με συστολή και με εμφανή την απαισιοδοξία στο βλέμμα του. «Σκέφτομαι να μαζέψω με κάποιο τρόπο χρήματα μήπως φύγω για Αυστραλία» και προσθέτει: «Εάν μάθουν οι συγγενείς μου ότι έρχομαι στον Δήμο για φαγητό ή θα πεθάνουν ή εγώ θα πεθάνω από ντροπή. Είναι τόσο χάλια το πράγμα και τόσο δύσκολη η κατάσταση, που αύριο μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε μαζί με εμένα στο συσσίτιο. Δεν είναι δύσκολο».
