Wikileaks: Περιορισμένη η ελευθερία σκέψης στα ελληνικά πανεπιστήμια

Δημοσίευση: 14/06/2011 12:06
Συντάκτης: digitalcrete.gr
254 προβολές

Τηλεγράφημα της Wikileaks αποκαλύπτει πως Αμερικανός πρεσβευτής σε θεώρησή του για το πανεπιστημιακό άσυλο στην Ελλάδα αναφέρει πως στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι πολύ περιορισμένη η ελευθερία της σκέψης.

Όπως δημοσιεύει η εφημερίδα Τα Νέα, η θεώρηση με τίτλο «Πανεπιστηµιακό άσυλο στην Ελλάδα: Οταν η ?ηµοκρατία πάει στραβά» παραδόθηκε στο Στέιτ Ντιπάρτµεντ στα τέλη του 2009.

«Εξαιτίας του νόµου για το άσυλο και την ανικανότητα να προστατέψουν τους φοιτητές και καθηγητές που διαφωνούν µε τις “σκληρές ιδεολογίες”, το µόνο µέρος στην Ελλάδα όπου η ελευθερία της σκέψης είναι σοβαρά περιορισµένη είναι οι ίδιες οι πανεπιστηµιουπόλεις», αναφέρει μεταξύ των άλλων στη θεώρησή του, ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ.

Μάλιστα, γίνεται αναφορά στη βίαια περιστατικά μέσα στα πανεπιστήμια μεταξύ αυτών και κατά του καθηγητή του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Αθηνών (ΟΠΑ) Γεράσιµου Σαπουντζόγλου, που «στοχοποιήθηκε από ταραξίες οι οποίοι του επιτέθηκαν και τον χτύπησαν όταν αρνήθηκε να διακόψει την παράδοση ενός µαθήµατος».

Υπενθυμίζεται, πως στις 25 Νομεβρίου όταν ο κ. Σαπουντζόγλου έκανε μάθημα στο κτίριο του πανεπιστηµίου επί της οδού Πατησίων, 15 άτοµα εισέβαλαν και του ζήτησαν να αποχωρήσει επειδή ήθελαν να κάνουν χρήση της αίθουσας. 

Όταν αυτός αρνήθηκε τότε οι άγνωστοι άρχισαν να τον κλοτσούν και τον άρπαξαν από το λαιμό. Την επόµενη µέρα σηµειώθηκε άλλη επίθεση µε λοστούς, ενώ στις 27 Νοεµβρίου άτοµα που έβγαιναν από το ΟΠΑ πέταξαν µπουκάλια σε περιπολικό.

Από το εμπιστευτικό έγγραφο δε λείπει και ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστηµίου Αθηνών, Χρήστος Κίττας, ο οποίος μετά από επίθεση έπαθε καρδιακή προσβολή.

«Παραιτήθηκε αφού υπέστη καρδιακή προσβολή έπειτα από επίθεση. Στην επιστολή παραίτησής του, που έλαβε µεγάλη δηµοσιότητα, ο Κίττας συµβούλευσε τη νεολαία της Ελλάδας ότι είναι πλέον καιρός γι’ αυτούς να βρουν µη βίαια µέσα για να εκφράζονται», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Μετά συνεχίζει με τη δήλωση της υπουργού Παιδείας, Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία καταδίκασε το γεγονός. Ο κ. Σπέκχαρντ τονίζει πως η υπουργός δήλωσε ότι η ισχύουσα νοµοθεσία για το άσυλο είναι επαρκής αφού προσφέρει στα πανεπιστήµια την επιλογή να επιλέξουν πώς να προστατέψουν καλύτερα τις εγκαταστάσεις τους και να επιτρέψουν την επέµβαση της αστυνοµίας στους χώρους έπειτα από πρόσκληση των πρυτάνεων.

«Οι ισχυρισµοί της ?ιαµαντοπούλου µπορεί να στοχεύουν στον κατευνασµό των “αριστερόφρονων στοιχείων” εντός του κόµµατος του ΠΑΣΟΚ και εκτός, αλλά αντικρούονται από άλλους», τόνισε ο πρεσβευτής.

«Παραδοσιακά το ΠΑΣΟΚ έχει προβληθεί ως υπέρµαχος όλων αυτών που εκπροσωπεί ο νόµος για το άσυλο, στη µορφή που φιλοδοξεί να αποκτήσει. Οι µυηµένοι αισθάνονται ότι η κατάργηση του νόµου για το άσυλο θα προξενούσε σηµαντικό ρήγµα εντός του κόµµατος, ιδιαίτερα ανάµεσα στους φοιτητές και τη νεολαία.

Το να πετούν το µπαλάκι πίσω στους πρυτάνεις αντί να υιοθετήσουν µια πιο δυναµική προσέγγιση για τη βία στα πανεπιστήµια φαίνεται ως η προτιµότερη οδός µικρότερης αντίστασης επί του παρόντος για τη συγκεκριµένη κυβέρνηση», έγραψε.

Επίσης γίνεται λόγος και στον  πρώην πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, Αναστάσιο Μάνθο, ο οποίος δέχτηκε επίθεση σε σημείο που έπεσε στο έδαφος αναίσθητος.

Το περιστατικό συνέβη στη συνεδρίαση της Συγκλήτου τον Μάιο του 2008 µε θέµα τον τετραετή προγραµµατισµό.

Μάρτυρες αναφέρουν πως 200 φοιτητές μπήκαν στην αίθουσα όπου γινόταν συνεδρίαση και ζήτησαν τη διακοπή της, ως αντίθεση στο επιχειρησιακό πλάνο. Στους διαπληκτισµούς που ακολούθησαν ο πρύτανης χτύπησε, έχασε τις αισθήσεις του και µεταφέρθηκε στο νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ όπου διαγνώσθηκε ότι είχε υποστεί εγκεφαλική διάσειση µετρίου βαθµού και σπασµούς αυχενικών µυών.

«?ιάφοροι άλλοι πανεπιστηµιακοί υπέστησαν παρόµοιες επιθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του προηγούµενου χρόνου, όµως οι περισσότεροι απέφυγαν να τις καταδικάσουν φοβούµενοι αντεκδίκηση», αναφέρει ο Αμερικανός πρεσβευτής.

Παράλληλα, ο κ. Σπέκχαρντ συναντήθηκε µε δύο καθηγητές, από το Πανεπιστήµιο Πειραιά και το Πάντειο οι οποίοι είπαν πως οι πανεπιστηµιακοί δέχονται απειλές για τις ζωές τους. Ο πρώτος επεσήµανε πως «(οι ταραξίες) γνωρίζουν πού κατοικούν (τα µέλη της πανεπιστηµιακής διοίκησης) και δεν φοβούνται να χρησιµοποιήσουν αυτή την απειλή».

Από την πλευρά του, ο δεύτερος επισήμανε ότι τα ταραχοποιά στοιχεία χρησιµοποιούν εκφοβιστικές τακτικές, περιλαµβανοµένης της δηµοσίευσης ονοµάτων των καθηγητών - στόχων σε ηλεκτρονικές σελίδες αναρχικών, ενώ αποκάλυψε πως είχε φτάσει στο σηµείο να φιλοξενήσει επισκέπτες καθηγητές σε χώρους εκτός πανεπιστηµίου ώστε «να αποφύγει τις επιθέσεις µε γιαούρτια ή ακόµη χειρότερα από χούλιγκαν».

Προσέθεσε δε πως υποχρεώθηκε να πληρώσει 6.000 ευρώ για ενοικίαση χώρων εκτός του πανεπιστηµίου για πρόσφατο διεθνές συνέδριο αποφεύγοντας το ρίσκο της διακοπής του από ταραξίες. Ο καθηγητής στο Πάντειο εκτίμησε πως τα προβλήµατα δηµιουργούνται από 2.000 χούλιγκαν,από τους οποίους κάποιοι είναι φοιτητές και τους οποίους «γνωρίζει η αστυνοµία αλλά ποτέ δεν συλλαµβάνονται».

«Οι εκπρόσωποι των φοιτητικών ενώσεων κρατούν τα κλειδιά για τους διορισµούς των πρυτάνεων, εκπροσωπώντας το 30% των ψήφων. Αποτέλεσµα είναι, σύµφωνα µε τους (τα ονόματα δεν δημοσιεύτηκαν) να έχει δηµιουργηθεί µεταξύ της πανεπιστηµιακής διοίκησης και των φοιτητικών οµάδων µία πελατειακή σχέση που δυσχεραίνει τους διοικούντες να υιοθετήσουν σκληρή γραµµή στο θέµα του ασύλου», προσέθεσε ο Αμερικανός πρεσβευτής.

Tόνισε δε πως ένας καθηγητής του είπε ότι ακόµα και οι ίδιες οι κοµµατικές παρατάξεις δεν µπορούν να ελέγξουν τα φοιτητικά σωµατεία τους: χαρακτηριστικό παράδειγµα,σύµφωνα µε το διπλωµατικό έγγραφο, η επίπληξη που δέχθηκε η ?ΑΠ - Ν?ΦΚ της Νοµικής από τον νεοεκλεγµένο τότε πρόεδρο της Ν.?. Αντώνη Σαµαρά, επειδή είχε αντιταχθεί στην πρόταση της διοίκησης της σχολής για την είσοδο των φοιτητών στον χώρο µε επίδειξη της φοιτητικής ταυτότητας.

Στο έγγραφο γίνεται αναφορά και στο υπέρογκο κόστος για την επιδιόρθωση των ζηµιών που προκαλούνται από τους ταραξίες, που «ανέρχεται στο 12% του ετήσιου προϋπολογισµού των πανεπιστηµίων» αλλά και στις συχνές διακοπές µαθηµάτων, που είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο µέσος φοιτητής χρειάζεται 6 χρόνια για να πάρει ένα πτυχίο το οποίο θα έπαιρνε κανονικά σε 4.