Με άξονα το ερώτημα “εάν θα μπορούσαν να έχουν προβλεφθεί” αρχίζουν τη Δευτέρα (11/10) οι έρευνες για τις επιθέσεις αυτοκτονίας στις 7 Ιουλίου του 2005, που στοίχησαν τη ζωή σε 52 ανθρώπους.
Οι συνήγοροι και οι οικείοι των θυμάτων τονίζουν, πως δύο είναι τα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν: κατά πόσο θα μπορούσε να γίνει κάτι περισσότερο, για να παρασχεθεί βοήθεια σε όσους βρήκαν τον θάνατο και αν ήταν δυνατόν να είχαν αποτραπεί οι επιθέσεις;
Τις αξιώσεις τους ενίσχυσαν οι μετέπειτα αποκαλύψεις, πως δύο από τους τέσσερις Βρετανούς ισλαμιστές, που εκτέλεσαν τις επιθέσεις, είχαν εντοπισθεί από τους μηχανισμούς των υπηρεσιών ασφαλείας, αλλά δεν αξιολογήθηκαν ως απειλή.
Αμέσως μετά τις επιθέσεις, οι υπουργοί της τότε εργατικής κυβέρνησης είχαν υποστηρίξει πως οι τέσσερις δράστες ήταν άγνωστοι στις αρχές και “καθαροί”.
Η κυβέρνηση απέρριψε τα αιτήματα για ενδελεχέστερη έρευνα, τονίζοντας πως δεν υπάρχουν στοιχεία που να τεκμαίρουν, πως αγνοήθηκαν οι προειδοποιήσεις για τους δύο από τους δράστες της επίθεσης και πως μία τέτοια έρευνα θα αποσυντόνιζε τις υπηρεσίας ασφαλείας, σε μία στιγμή που το έθνος διέτρεχε κίνδυνο.
Το 2009, έκθεση της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Μυστικών Υπηρεσιών και Ασφάλειας συμπέρανε, πως η κρατική υπηρεσία ΜΙ5 δεν θα μπορούσε να έχει αποτρέψει τις επιθέσεις, διότι δε διέθετε υποδομή για να ερευνήσει κανονικά για τον εγκέφαλο του “δικτύου”, και πως τόσο αυτός, όσο και ο Τανουΐντ δεν εθεωρούντο “βασικοί ύποπτοι”.
Η επικεφαλής δικαστής Χέδερ Χάλετ έχει τονίσει πως οι έρευνες θα εξετάσουν τον ρόλο και τις πιθανές παραλείψεις της ΜΙ5 και της αστυνομίας.
Η αστυνομία έχει σταθερά τηρήσει τη γραμμή πως οι βομβιστές είχαν λάβει βοήθεια από πρόσωπα που διατηρούσαν δεσμούς με την Αλ Κάιντα. Ωστόσο κανείς ύποπτος δεν έχει καταδικασθεί για συνενοχή και το περασμένο έτος τρεις άνδρες απαλλάχθηκαν από την κατηγορία της συνέργειας.
