Ο Αχιλλέας Μπέος (Α) μιλά με άγνωστο κατά το διάστημα των πρώτων αποκαλύψεων με τις κασέτες για τα στημένα παιχνίδια και δείχνει να έχει ψάξει τον άνθρωπο που άνοιξε το στόμα του. Φτάνει μάλιστα στο συμπέρασμα, έστω και διά της τεθλασμένης, να κατονομάσει τον Νίκο ως τον πληροφοριοδότη.
Β': Τίποτα, μ...., τίποτα δεν λέει, Το άκουσες;
Α': Εμένα μου λες; Καραγκιόζης είναι! Αυτός που σβήνει τη φωνή του ξέρεις ποιος είναι;
Β': Ο δικός μας.
Α': Ο Πατέρας.
Β': Χθες ήταν η γιορτή της γυναίκας. Εγώ του έστειλα μήνυμα χθες και του λέω: «Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου, διότι οι πρώην φίλοι σου ξέρουν πότε γιορτάζεις. Ο υπόλοιπος κόσμος νομίζει ότι γιορτάζεις 6 Δεκεμβρίου, του Αγίου Νικολάου».
Α': Π... μεγάλη! Μόνο οι π... τα κάνουν αυτά! Ξεφτίλας μεγάλος! Πού είσαι;
Β': Στο μαγαζί στο Φάληρο, στην παραλία.
Α': Γιατί ορκιζότανε χθες στον Κακέτση ότι δεν τις έδωσε αυτός και ο Κούγιας είπε στον Σαλονίκη ότι ο Νίκος του έδωσε τις κασέτες. Γ... τα, στα α... μου με τους καραγκιόζηδες!
Β': Καραγκιόζηδες. Αυτό άμα δεν τον κουνήσετε τώρα θα σβήσει.
Α': Οχι, εγώ θα δώσω συνέντευξη την Παρασκευή, θα τους γ...! Να αιωρείται αυτό το πράγμα; Μετά από 7-8 μήνες που δεν θα έχει γίνει τίποτα θα λένε όλοι: «Ο Μπέος που έφτυνε, έκανε, έδειχνε». Δεν πάνε να γ...; Θα τους ξ...!
Β': Και ποιος μιλάει ρε π...;
Α': Την Παρασκευή θα τους γ... το σπίτι, περίμενε και θα δεις!
Β': Έχε υπόψη σου, ο αποτυχημένος παράγοντας ο ένας και ο άλλος, όλοι οι κερατάδες κάνουν παρέα μαζί.
Α': Εμένα θα μου πεις; Θα δεις τι έχει να γίνει. Θα κατέβω κάτω σε κανένα μισάωρο να πιω καφέ.
Β': Καλά, εγώ έχω δουλειά.
Α': Θα τα πούμε.
