Ψηφίστηκε στην Βουλή ο νόμος για τα καρτοκινητά που απαιτεί από τους ιδιοκτήτες κινητών χωρίς σύνδεση να δηλώνουν τα στοιχεία της ταυτότητας τους αν θέλουν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν την υπηρεσία.
Φαντάζομαι πως αρκετοί, όπως και εγώ άλλωστε, έχουν πέσει θύματα κακόγουστης φάρσας από άγνωστα νούμερα. Θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω τον τρόπο που η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας θα μπορεί να με ενημερώνει για τα προσωπικά στοιχεία του χρήστη που αποφάσισε να με ξυπνήσει στις 4 τα ξημερώματα. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, είμαι σίγουρα περίεργος να μάθω με ποιο τρόπο θα απαγορευτεί από τους χρήστες να χρησιμοποιούν την δυνατότητα που δίνει το firmware κινητού για απόκρυψη του αριθμού κλήσης. Το πρακτικό αποτέλεσμα για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής του καθένα από εμάς είναι μηδενικό γιατί ο κακόβουλος συμπολίτης εξακολουθεί να διατηρεί την ανωνυμία του καρτοκινητού.
Αν ο νόμος έχει σχεδιαστεί με το κράτος και τις αρμόδιες αρχές να είναι τα μόνα ελεγκτικά όργανα που θα έχουν πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα, μετά από κατάθεση σχετικού αιτήματος από θιγόμενο χρήστη, θα ήθελα να μάθω πως θα διασφαλίσουν το απόρρητο της διαδικασίας περίπου 9 εκατομμυρίων ανθρώπων όταν η μεγαλύτερη επιχείρηση ασφάλειας στην ιστορία της χώρας έδειξε σημάδια αδυναμίας (Ολυμπιακοί Αγώνες 2004). Είναι επισης άξιο απορίας με ποιο τρόπο το δικαστικό σύστημα θα καταφέρει να ανταποκριθεί στον επιπλέον φόρτο που απαιτεί ο νόμος για την εξέταση στοιχείων μετά από κατάθεσης σχετικού αιτήματος ή υποψία για παράνομες πράξεις. Δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες αλλά δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πως το κατά γενική ομολογία ταλαιπωρημένο δικαστικό σύστημα που εξετάζει υποθέσεις για παράνομο παρκάρισμα μετά από χρόνια, θα καταφέρει να δράσει αποτελεσματικά και με τρόπο που να γίνεται άμεσα αντιληπτός για την αποτελεσματικότητα του, στον θιγόμενο και την δικαιοσύνη.
Ο νέος νόμος έρχεται να ενισχύσει μια σειρά από άλλα μέτρα για την προστασία του δημόσιου βίου την στιγμή που γνωρίζουμε ότι νέοι, αυστηρότεροι νόμοι και επιπλέον κίνητρα δεν αποδίδουν και παράλληλα η πραγματικότητα δείχνει ότι χρήση κινητών συντελεί σε κοινωνικές αλλαγές. Αν η Ελλάδα έχει να επιδείξει έστω και ισχνά σημάδια επιχειρηματικότητας και ελπίδας για ανάπτυξη της οικονομίας, η κινητή τηλεφωνία είναι το κομμάτι της βιομηχανίας που θα βοηθήσει σε αυτό. Η μαζική χρήση κινητών (τα κινητά είναι περισσότερα από τους Έλληνες πολίτες) και η εξάρτηση από αυτά επιβεβαιώνεται με την επιβολή του νέου φόρου, όπως συμβαίνει και σε άλλα είδη που οι σύγχρονοι Έλληνες καταναλώνουν με μανία (αλκοόλ, τσιγάρα, καύσιμα).
Τα διαδικαστικά έξοδα για την ταυτοποίηση των 9 εκατομμυρίων κατόχων κινητού τηλεφώνου θα είναι αρκετά. Οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και το κράτος δηλώνουν ότι το κόστος δεν θα επιβαρύνει τους καταναλωτές. Είναι άξιο απορίας πως μια εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο θα αποφασίσει να χαρίσει χιλιάδες ανθρωποώρες και να παραβλέψει τις πωλήσεις και τις διαδικασίας που της αποφέρουν κέρδη, ώστε για να εξυπηρετήσει τον 15χρονο που θα πάει με τους γονείς του να δηλώσει τα προσωπικά στοιχεία. Είναι επίσης ασύλληπτο το γεγονός να θεωρείται δεδομένο ότι οι εγκληματίες και οι τρομοκράτες δεν είναι ικανοί για κατοχή πλαστών ταυτοτήτων και λοιπών δικαιολογητικών ή ότι οι υπάλληλοι των καταστημάτων κινητής τηλεφωνίας θα επιφορτιστούν με τον έλεγχο της γνησιότητας της ταυτότητας.
Η διαδικασία είναι γελοία, τόσο γελοία όσο η προσπάθεια που γίνεται για προστασία της Ελληνικής κοινωνίας όταν τα δομικά συστατικά παραμένουν τα ίδια και ο έλεγχος έχει χαθεί προ πολλού. Οι τρομοκράτες εμμένουν στις πάγιες τεχνικές, το κράτος θεωρεί ότι μόνο με περιφρούρηση και επιπλέον νόμους μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα και όλοι εμείς βρισκόμαστε ένα βήμα πιο κοντά σε μια κοινωνία a la Minority Report που όλα βαίνουν καλώς μέχρι την στιγμή που για κάποιο λόγο δημιουργηθεί η πρώτη υποψία. Όλα αυτά, αφού πρώτα δοθούν αμέτρητες παρατάσεις, έχουν προηγηθεί εκλογές κλπ.
