Σε δεινή οικονομική κατάσταση βρίσκονται οι ελαιουργοί του νομού Ηρακλείου. Στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε οι ελαιουργοί τόνισαν για μια ακόμη φορά ότι ο επαγγελματικός τους κλάδος έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, εξαιτίας των καταστροφών στην ελαιοπαραγωγή, αλλά και τη γενικότερη οικονομική κρίση.
Συγκεκριμένα οι ελαιουργοί βρίσκονται σε αναμονή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο είχαν προσφύγει πριν λίγο καιρό, με τις ανακοινώσεις να υπολογίζεται ότι θα γίνουν εντός των επόμενων ημερών. Μια απόφαση, η οποία αν είναι θετική θα θέσει σε εφαρμογή μια σειρά προσωρινών μέτρων, σωτήριων για την επιβίωση των ελαιουργών.
Υπενθυμίζεται ότι στο Συμβούλιο της Επικρατείας έχουν προσφύγει ο Σύνδεσμος Ελαιουργών νομού Ηρακλείου και 3 ελαιουργοί προσωπικά, προκειμένου να συζητηθεί η υπόθεση με το θέμα της είσπραξης της δακοκτονίας. Όπως είναι γνωστό, για τη δακοκτονία υπάρχει ένα καθεστώς από το οποίο οι ελαιουργοί ζητούν να απεμπλακούν, ο οποίος τους έχει καταρρακώσει οικονομικά.
Σύμφωνα με αυτό το νόμο, ο οποίος είναι θεσπισμένος το 1967, υποχρεώνει τους ελαιουργούς να εισπράττουν το ποσό για τη δακοκτονία και εκείνοι με τη σειρά τους να το αποδίδουν στην ΥΠΕΕ (παλιό ΣΔΟΕ).
Σημειώνεται ότι η απόφαση της δίκης, η οποία αναβλήθηκε στις 14 του περασμένου Οκτώβρη και είχε εκδικαστεί για τον Ιούνιο του 2010, τελικά θα εκδοθεί άμεσα μετά από τα ασφαλιστικά μέτρα που κατατέθηκαν από το Σύνδεσμο Ελαιουργών.
Μια διαδικασία όμως που έχει πολλές παρενέργειες για τους ελαιουργούς, αφού πολλές φορές δεν εισπραττόταν η εισφορά από τους παραγωγούς. «Δε γνωρίζω αν πρόκειται να εκδικασθεί τότε η υπόθεση ή θα υπάρξει κάποια καθυστέρηση, λόγω των πολιτικών εξελίξεων», έχει σημειώσει ο πρόεδρος των ελαιουργών νομού Ηρακλείου κ. Λεωνίδας Περάκης, ο οποίος τόνισε ότι οι ελαιουργοί εδώ και πολλά χρόνια κάνουν αγώνα ολόκληρο για να ξεφύγουν από αυτό το «βραχνά».
Οι κατσίγαροι «πνίγουν» την Κρήτη
Εξακολουθεί να «πνίγεται» ο νομός Ηρακλείου και η Κρήτη γενικότερα από τις τεράστιες ποσότητες κατσίγαρου, που μέχρι σήμερα καταλήγουν στο έδαφος και το υπέδαφος. Οι ελαιουργοί φωνάζουν, επισημαίνοντας το μέγεθος του προβλήματος, χωρίς όμως να έχει ακουστεί η φωνή τους, ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες κωλυσιεργούν, αφήνοντας το πρόβλημα να διογκώνεται.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι εκατοντάδες χιλιάδες κυβικά νερού χάνονται, αφού ο κατσίγαρος δεν υποβάλλεται στην κατάλληλη επεξεργασία, καταλήγοντας στον υδροφόρο ορίζοντα. Η ανάγκη, όπως γίνεται αντιληπτό, για την επίλυση αυτού του προβλήματος είναι επιτακτική. Οι ίδιοι οι ελαιουργοί στην προσπάθειά τους για τη διευθέτηση αυτού του «καυτού» θέματος προτείνουν να εξοπλιστεί το μοναδικό πυρηνελαιουργείο του νομού, το οποίο και θα αναλάβει την επεξεργασία της «πούλπας» που παράγεται από τα ελαιουργεία. Μια πρόταση, η οποία έχει κατατεθεί και προς τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Σήμερα όλα τα μηχανήματα και όλες οι μέθοδοι επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων για τα ελαιουργεία είναι ένα κόστος δυσβάσταχτο, για αυτό ζητούν αντί να περιμένουν οι αρμόδιες αρχές την τοποθέτηση μεμονωμένων και διάσπαρτων μηχανημάτων, που αντιστοιχούν στα ελαιουργεία του νομού -κάτι που είναι πρακτικά αδύνατο- να μπουν ένα ή δύο μηχανήματα επεξεργασίας σε ένα πυρηνελαιουργείο.
