Τριάντα έξι χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου παραμένει μια ημέρα σύμβολο. Μια μέρα σταθμός που συνδέεται άμεσα με τον αγώνα για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη στη χώρα μας.
Τις ηρωικές αυτές ημέρες του Νοέμβρη του 1973, τα ελληνικά νιάτα μας, έδειξαν με το παράδειγμά τους ότι η δημοκρατία χρειάζεται αγωνιστές με ψυχή, ανιδιοτέλεια και αξιοπρέπεια για να αποκτηθεί και να διατηρηθεί.
Το "Πολυτεχνείο" δεν τελείωσε το Νοέμβρη του '73. Παραμένει ζωντανό στο μυαλό και στην καρδιά όχι μόνο όσων το έζησαν αλλά και ολόκληρου του λαού και ιδιαίτερα της νεότερης γενιάς. Διδάσκει τη θυσία για τα οράματα και τα ιδανικά εναντία στην αδιαφορία, την ηττοπάθεια, την υποταγή.
Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν και ας προσπαθήσουμε να φανούμε αντάξιοι συνεχιστές εκείνων που αντιστάθηκαν και θυσιάστηκαν κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Είναι υποχρέωση όλων μας να διατηρήσουμε και να αναβαπτίσουμε μέσα από τις πράξεις και τους στόχους του σήμερα, τη διαχρονική δύναμη των νοημάτων και των αξιών που απορρέουν από τους αγώνες και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
