Η μάστιγα των ναρκωτικών συνεχίζει να «πληγώνει» την κοινωνία του Ηρακλείου, με τους νέους να είναι η πρώτη κοινωνική ομάδα που πέφτει θύμα του «λευκού» θανάτου.
Οι δύο νέοι είναι δυστυχώς δύο ακόμη θύματα, τα οποία έπεσαν στα δίχτυα των εμπόρων και των κυκλωμάτων ναρκωτικών, τα οποία έχουν απλώσει και στην Κρήτη.
Η ανησυχία της τοπικής κοινωνίας είναι έκδηλη, καθώς οι γονείς έχουν χάσει τον ύπνο τους και μόνο στην ιδέα ότι το παιδί τους μπορεί να πέσει θύμα ενός τέτοιου κυκλώματος. Και αν για το 2009 τα θύματα είναι με βάση τα επίσημα στοιχεία της αστυνομίας μόλις 3, 2 περισσότερα από ό,τι πέρυσι και στα ίδια επίπεδα με το 2007, η αλήθεια είναι ότι πολλοί περισσότεροι νέοι έχουν χάσει τις ζωές τους από τα ναρκωτικά.
Η αλήθεια είναι ότι η αστυνομία και το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό. Καταβάλλουν μια προσπάθεια τιτάνια, με τα αποτελέσματα να μιλούν από μόνα τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα σε διάστημα ενός μόλις μήνα οι αστυνομικές αρχές έχουν κατασχέσει μόνο σε τρεις περιπτώσεις συνολικά 2,5 κιλά ηρωίνης, καθώς και 183,1 γραμ. κοκαΐνης και 400 γραμ. φύλλων κόκας σε σκόνη, χωρίς να υπολογίζονται σε αυτές τις υποθέσεις οι δεκάδες συλλήψεις μικροεμπόρων ή μικροδιακινητών ναρκωτικών ουσιών.
Και όμως το κύκλωμα είναι σαν τη «Λερναία Ύδρα», καθώς συνεχώς φυτρώνουν νέα κεφάλια, γεμίζοντας τις πλατείες, τα πάρκα κ.τ.λ. με δόσεις, μετατρέποντας δεκάδες σημεία του Ηρακλείου, αλλά και της ενδοχώρας, σε στέκια ναρκομανών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι από το 2007 ως και φέτος τον Οκτώβριο έχουμε αύξηση στις υποθέσεις ναρκωτικών κατά 10%, ενώ και οι ποσότητες που έχουν κατασχεθεί είναι οι διπλάσιες από τα προηγούμενα χρόνια.
«Η αστυνομία δίνει καθημερινά μια μεγάλη μάχη. Τα ναρκωτικά δεν είναι θέμα ούτε του Ηρακλείου, ούτε της Κρήτης, αλλά είναι παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο άλλοτε παρουσιάζεται σε έξαρση, άλλοτε σε ύφεση. Το σίγουρο είναι πάντως ότι κάθε μέρα είμαστε σε πόλεμο για τη δίωξη των ναρκωτικών. Ο αγώνας μας είναι αδιάκοπος και αδιάλειπτος. Οι προσπάθειες που καταβάλλονται από εμάς είναι υπεράνθρωπες και όλοι δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό», δηλώνει μιλώντας στην «Τ» ο διοικητής του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών κ. Μανόλης Καραντινός.
3.000 άνθρωποι ζητούν βοήθεια καθημερινά
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είχε ή έχει συναναστραφεί στο στενό οικογενειακό του ή ευρύτερο και φιλικό του περιβάλλον με ναρκωτικά. Είναι πολύ δύσκολες οι στιγμές που ίσως έχουν περάσει κάποιοι αντιλαμβανόμενοι ότι κάποιο δικό τους άτομο έχει «μπλέξει» με τα ναρκωτικά. Και ασφαλώς δεν είναι κοινωνικοί οι λόγοι. Ασφαλώς δεν σκέφτεται κανείς (αν και υπάρχουν και αυτοί που το κάνουν συστηματικά ιδιαίτερα στις μικρές κοινωνίες) τι θα πει η «γειτονιά». Επίσης είναι γνωστή η αμηχανία που μπορεί να νιώσει κάποιος, αφού στην ουσία δεν ξέρει τι να κάνει για να προστατέψει το αγαπημένο του άτομο. Σε όλα αυτά έρχεται να δώσει απαντήσεις το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων «Αριάδνη», το οποίο είναι σημείο αναφοράς για την απεξάρτηση σε Ηράκλειο και Άγιο Νικόλαο. Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι από τον Ιανουάριο του 2010 υπηρεσίες του ΚΕΘΕΑ «Αριάδνη» θα βρίσκονται και στα Χανιά, καθώς ήταν ένα από τα πάγια αιτήματα του νομού Χανίων.
ΚΕΘΕΑ «Αριάδνη»
Τι είναι όμως το ΚΕΘΕΑ «Αριάδνη», σε ποιους απευθύνεται και πώς μπορεί κάποιος να έρθει σε επαφή; Επικοινωνήσαμε με την κ. Θεοδώρα Χατζηδάκη, η οποία είναι ψυχολόγος και υπεύθυνη της Θεραπευτικής Κοινότητας «Αριάδνης» για να μας δώσει κάποιες πληροφορίες σχετικές.
Πρώτα από όλα στο ΚΕΘΕΑ «Αριάδνη» μπορεί να επικοινωνήσει ο οποιοσδήποτε θελήσει να έρθει σε επαφή με ειδικούς για να απεξαρτηθεί. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν δύο γραμμές, η μία γραμμή αφορά στο Κέντρο Οικογενειακής Υποστήριξης (2810-256935), όπου έρχονται σε επαφή άτομα από το οικογενειακό περιβάλλον του χρήστη ή το φιλικό του περιβάλλον. Επίσης, υπάρχει και η δυνατότητα να επικοινωνήσει και ο ίδιος ο χρήστης (2810-261026), όπου θα μπορέσει και μόνος του να εκφράσει την επιθυμία του για απεξάρτηση. Η διαδικασία είναι πολύ απλή και εξαιρετικά γρήγορη (καθώς το χάσιμο του χρόνου μπορεί να αποβεί και μοιραίο σε πολλές περιπτώσεις). Από τη στιγμή που θα εκδηλώσει κάποιος την επιθυμία για απεξάρτηση κανονίζεται ακόμα και εκείνη την ημέρα για να έρθει σε μια πρώτη επαφή να γίνει μια εξατομικευμένη συνέντευξη για να διαπιστωθεί η σοβαρότητα της κατάστασης. Από εκεί και πέρα κλείνεται εκ νέου κάποιο ραντεβού και μπαίνει στη διαδικασία της συμβουλευτικής. Σε αυτό το στάδιο διαπιστώνεται αν και κατά πόσο ο χρήστης είναι διατεθειμένος να μπει στο πρόγραμμα της θεραπευτικής κοινότητας. Αυτό διαπιστώνεται μέσα από την ενημέρωση που του γίνεται, αν από μόνος του έχει κάνει κάποια βήματα που να αποδεικνύει τη θέλησή του να παρακολουθήσει το πρόγραμμά της απεξάρτησης, ένα τέτοιο βήμα είναι αν έχει καταφέρει αποδεδειγμένα να ελαττώσει έστω και λίγο τη δόση του. Επίσης, συμπληρωματικά γίνονται κάποιες ιατρικές εξετάσεις για να διαπιστωθεί αν πάσχει από AIDS ή ηπατίτιδα και ασφαλώς ένα από τα σημαντικότερα, να ανοίξουν επαφές έτσι ώστε να είναι και σε συνεργασία με κάποιο μέλος από την οικογένειά του. Στη συνέχεια ο χρήστης αν διαπιστωθούν όλα τα παραπάνω και θέλει τελικά να συνεχίσει στην απεξάρτηση μπαίνει στη θεραπευτική κοινότητα (είναι πολύ σημαντικό η ίδια η θέληση του χρήστη να θέλει να βγει από το «λούκι»).
