Επιβεβαιώνονται οι φόβοι και η έντονη ανησυχία που είχε ο ελαιοπαραγωγικός κόσμος του νομού για την τιμή του ελαιολάδου, αφού τα πρώτα μηνύματα είναι ιδιαίτερα απογοητευτικά.
Ήδη τα πρώτα ελαιουργεία στο νομό που έχουν ανοίξει δεν δίνουν τιμές μεγαλύτερες από 2.30 ευρώ το κιλό.
Σύμφωνα μάλιστα με τον πρόεδρο των ελαιουργών κ. Λεωνίδα Περάκη, ο οποίος ξεκίνησε τη λειτουργία της επιχείρησής του που διατηρεί στην περιοχή του Αρκαλοχωρίου, η χρονιά ξεκινάει με αυτές τις τιμές, αφού ασκούνται πολλές πιέσεις, ενώ, όπως επισημαίνει, δεν υπάρχει ακόμη και ενδιαφέρον από τους ελαιοπαραγωγούς.
Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στα υπόλοιπα ελαιουργεία του νομού, τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να… ζεσταίνουν τις μηχανές, περιμένοντας τους παραγωγούς, οι οποίοι από την πλευρά τους δεν μπαίνουν ακόμη στη διαδικασία να ραβδίζουν τα λιόφυτά τους.
Η απογοήτευση είναι μεγάλη και είναι σίγουρο πως και φέτος -όταν μπούμε για τα καλά στην ελαιοκομική περίοδο- πάρα πολλοί ελαιοπαραγωγοί θα προτιμήσουν να αφήσουν τις ελιές τους αράβδιστες, αφού το κόστος σε σχέση με το κέρδος είναι πολύ μεγαλύτερο.
Στο νησί μας επίσης η ανησυχία είναι έκδηλη, καθώς ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί οι τιμές παραγωγού από τις Ενώσεις, αν και με βάση τις πληροφορίες, αλλά και τις τιμές για το περσινό ελαιόλαδο, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι αυτές δε θα διαφέρουν κατά πολύ από αυτές που ήδη ισχύουν στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Καθίζηση
Οι πλέον απαισιόδοξοι κάνουν λόγο για γενική καθίζηση των τιμών, που έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται σε περιοχές όπου ήδη έχει αρχίσει η συγκομιδή του ελαιόκαρπου. Είναι ενδεικτικό ότι οι τιμές που διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή στη Μεσσηνία -από την προηγούμενη εβδομάδα- αλλά και σε άλλες περιοχές όπου έχει ανοίξει επίσημα η ελαιοκομική περίοδος, είναι χαμηλότερες του αναμενόμενου και δεν ξεπερνάνε τα 2.20 ως 2.40 ευρώ το κιλό.
Το άσχημο άνοιγμα της ελαιοκομικής περιόδου είναι γενικό φαινόμενο και δεν αφορά μόνο στην Κρήτη, έχοντας επηρεαστεί από τις πιέσεις που ασκούνται από το εξωτερικό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τιμές του λαδιού στην Ισπανία είναι περίπου 2.40 ευρώ το κιλό και στην Ιταλία 2.60 ευρώ το κιλό. Κάτι που σημαίνει ότι οι Έλληνες και κατά συνέπεια οι Κρητικοί παραγωγοί δεν μπορούν να ελπίζουν σε τιμές υψηλότερες, αλλά πιθανότατα σε χαμηλότερες, ίσως και ίδιες με τις περσινές.
Παρόλα αυτά οι πιο αισιόδοξοι αφήνουν ένα παράθυρο ελπίδας για μικρή βελτίωση στο μέλλον, κάτι στο οποίο θα συντελέσει η αναμενόμενη αύξηση του αγοραστικού ενδιαφέροντος από την Ιταλία, αλλά και η μερική μείωση της παραγωγής της Ισπανίας, την οποία λέγεται ότι θα έχει φέτος η ανταγωνίστρια χώρα.
Το σίγουρο είναι ότι οι ελαιοπαραγωγοί θα πρέπει, όχι μόνο να κάνουν υπομονή, αλλά να βρουν και το κουράγιο για να μπουν στα λιόφυτα και να ραβδίσουν, ξέροντας πως θα παράξουν ένα πρώτης ποιότητας προϊόν, το οποίο στη χώρα μας είναι πλήρως απαξιωμένο και στο εξωτερικό πωλείται πανάκριβο.
Βέβαια κανείς δε γνωρίζει αν -ακόμη και στο μέλλον- μπορεί η Ελλάδα να παίξει ρόλο, από τη στιγμή που το ποσοστό το οποίο κατέχει στην αγορά της τυποποίησης είναι μόλις 5%. Δηλαδή 35.000 τόνοι σε σύνολο 635.000 παγκοσμίως.
