Μία παγκόσμια πλημμύρα, θα οδηγήσει στη συντέλεια του κόσμου την 1η Νοεμβρίου 4006, βάσει κρυφού μηνύματος του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, στο αριστούργημά του, "Μυστικός Δείπνος".
Βάσει χειρογράφων, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι εκτιμούσε πως η παγκόσμια πλημμύρα που θα ξεκινήσει στις 21 Μαρτίου του 4006, με το τέλος του κόσμου να έρχεται την 1η Νοεμβρίου του ίδιου έτους, θα σηματοδοτήσει μία νέα αρχή για την ανθρωπότητα. «Υπάρχει κώδικας Ντα Βίντσι», σημείωσε η Sabrina Sforza Galitzia, τονίζοντας πως «δεν είναι αυτός που έγινε ευρέως γνωστός από τον Dan Brown».
Το Βατικανό εξέδωσε το 2009 μελέτη της υπό τον τίτλο «Ο Μυστικός Δείπνος του Λεονάρντο Ντα Βίντσι στο Βατικανό», όπου η Ιταλίδα παρέθετε τα συμπεράσματα ενδελεχούς έρευνάς της ενός μωσαϊκού του Μυστικού Δείπνου, που κατασκευάστηκε για τον Βασιλιά Λουδοβίκο ΙΓ’ της Γαλλίας, βασισμένο στη διάσημη τοιχογραφία του Λεονάρντο Ντα Βίντσι στο Μιλάνο.
Η Sabrina Sforza Galitzia, όπως ανέφερε, ανακάλυψε σε αυτό τον κρυμμένο κώδικα του Λεονάρντο ΝταΒίντσι, που περιλαμβάνει τον ζωδιακό κύκλο και τα 24 γράμματα του λατινικού αλφαβήτου, που συμβολίζουν τις 24 ώρες της ημέρας.
Με δηλώσεις της στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica σημείωσε πως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι πίστευε στην Ημέρα της Κρίσεως, όπως αυτή περιγράφεται στην «Αποκάλυψη», καθώς και από τους Αρχαίους Έλληνες Φιλοσόφους, όπως ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης. «Ήταν επιστήμονας και άνθρωπος της πίστης που έζησε σε "χαλεπούς" καιρούς. Έκρυβε τα μηνύματά του υπό το φόβο επιθέσεων», προσέθεσε.
Στον "Μυστικό Δείπνο" του Λεονάρντο Ντα Βίντσι βάσισε ο Dan Brown το μυθιστόρημά του «Κώδικας Ντα Βίντσι», 2003, που μεταφέρθηκε και στην κινηματογραφική οθόνη το 2006, σύμφωνα με το οποίο στον πίνακα δίπλα στον Ιησού δεν βρίσκεται ο Απόστολος Ιωάννης, αλλά η Μαρία Μαγδαληνή, που έμεινε έγκυος και έφερε στον κόσμο απόγονό του. Το μυθιστόρημα θεωρήθηκε ιστορικά ανακριβές και βλάσφημο από την Εκκλησία.
Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ξεκίνησε να δημιουργεί τον "Μυστικό Δείπνο" (διαστάσεων 460 επί 880 εκατοστά), που καλύπτει στη Μονή της Santa Maria delle Grazie, στο Μιλάνο, το 1495 και ολοκλήρωσε το αριστούργημά του το 1498.
